چرا فرار ؟ چرا چتر ؟

تنها آدم های آهنی در باران زنگ می زنند !

باران کمی آهسته تر ، اینجا کسی در خانه نیست

من هستم و تنهایی و دردی که نامش زندگیست !

فریاد دل بی قرارم 

میبارد روی گونه هایم

شبای بی توبودن

عاشقانه تنها بودن

می گذره اما به سختی ... می گذره اما به سختی

درگیر خاطراتتم

هنوز تو فکر و یادتم